طیفی از نیروهای انقلابی مشهور است که خود را مأمور به وظیفه می دانند و وظیفه را در رأی به أصلح خلاصه می کنند. لذا می گویند: به أصلح رأی می دهیم ولو اینکه رأی نداشته باشد!
این گروه توضیح نمی دهند که آیا نسبت به «رأی نیاوردن نیروهای مفسد» تکلیفی دارند یا نه؟ آیا تکلیف آنها فقط جنبه ی اثباتی دارد؟ یا جنبه ی نفیی هم دارد؟
آیات قرآن برای جنبه ی نفیی هم تأکید ویژه ای لحاظ کرده اند:
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ (نحل: 36)
آیا می خواهند روز اول بهترین ها از سبد رأی خارج شوند؟ آیا می خواهند لقمه ی بزرگی بردارند که نتوانند پرتاب کنند؟ آیا اصلاً این معنا عقلانی است؟
بهتر نیست که یک هدفگذاری بلندمدت داشته باشند تا ـ با وحدت بر افراد مقبول و تقریباً صالح ـ طیف فاسد را از دور مسابقات خارج کنند، تا بعدها بتوانند به سمت جایگذینی آنها با افراد اصلح گام بردارند؟؟
درباره این سایت