بعضی طلبه ها را می شناسم که با ماهی 800 هزار تومان و چندین عائله زندگی خود را به پیش می برند و هیچ وقت هم نمی گویند که نداریم و کم داریم.
اما خیلی از پولدارها را هم می شناسم که نمی توانند در مخارجشان مقتصد باشند و هشتشان گرو نُه است و دائم می نالند.
این مثال دولتی است که از تیم اشرافیت باشد. پول هم که داشته باشد باز از دستش کار بر نمی آید و تقصیر را گردن [تحریم] [نظام] می اندازد و می گوید: شرایط بهتر از این اقتضا نکرد و هرکس دیگر هم که بود همین وضع را داشت.
در حالی که رئیس جمهور ساده زیست به جای این حاشیه ها زحمت خود را صرف یافتن راهکاری برای کنار آمدن با وضع موجود می کند و با هر حیله و ترفندی راه برون رفت از مشکل را پیدا می کند. چون او از کودکی با این خوی و خصلت بزرگ شده است.
درباره این سایت