از منظر قرآنی، این هم قابل پیشبینی بود!

کسی که با نگاه قرآنی به وقایع نظر دارد، هیچوقت از زمانه جا نمی ماند؛ از فراز و نشیب آن هم جا نمی خورد!

نه آن فراز و عظمتی که سردار رشید اسلام برای ما ارمغان آورد، اتفاقی بود، و نه این سقوطی که با سقوط هواپیما رقم خورد، عجیب!

در نگاه قرآنی و در بستر امتحانی که خدا برای ما طراحی کرده نباید توقع داشت که چراغ هدایتی روشن شود که راه های ضلالت را بی رونق و مسدود کند. خدای کریم به پیامبرش خطاب می کند: زیاد حرص هدایت این مردم را نزن! اگر می خواستیم خودمان با ضربه فنی کار را تمام می کردیم:

شعراء، 3-5) لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ * إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آَیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ

انعام، 35) وَإِن کَانَ کَبُرَ عَلَیْکَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِیَ نَفَقًا فِی الأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِی السَّمَاء فَتَأْتِیَهُم بِآیَةٍ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلاَ تَکُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِینَ

این است که خداوند همیشه راه فراری برای کسانی که نمی خواهند تابع حق و حقیقت باشند، باز می گذارد؛ چراغ ضلالتی هم روشن می گذارد که کسانی که به آن راه علاقه دارند در آن گام بگذارند:

انعام، 112) وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نِبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ

از مفاهیم دینی چیز دیگری هم می توان نتیجه گرفت؛ و آن اینکه: طبق قاعده خون شهید نمی تواند منشأ شرور و تباهی‌ها باشد! پس لابد خیری نهفته است! خیری که مرور زمانه ابعاد روشن تری از آن را برملا خواهد کرد.